YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5712
KARAR NO : 2023/3041
KARAR TARİHİ : 09.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat

Sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca taksirle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı, anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10.06.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında katılan …’ a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit ve taksirle yaralama suçlarından cezalandırılması için kamu davasının açıldığı anlaşılmıştır.

2. Balıkesir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından 5271 sayılı Kanun’ un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan …’ in temyiz isteği; sanığın katılan …’u tehdit ederek zorla arabaya bindirdiğine, hürriyetinden yoksun bıraktığına, atılı suçları işlediğinin sabit olduğuna, sanığın mağdurun hayatına kast ettiğine, yaralamanın taksir derecesinde olmadığına, az ceza almasının hakkaniyete aykırı olduğuna, yeterli inceleme yapılmadan karar verildiğine, re’sen dikkate alınacak nedenlerle kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın, duygusal arkadaşlık ilişkisi yaşadığı yaşı küçük mağduru, olay günü tehdit zoruyla aracına bindirdiği ve hürriyetini kısıtladığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden yapılan incelemede,
5271 sayılı Kanun’ un 231 inci maddesinin 12 nci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede,
Dosya kapsamı, katılanlar beyanları, sanık savunması, kolluk görevlileri tarafından hazırlanan 19.05.2015 tarihli, 20.05.2015 tarihli, 28.05.2015 tarihli tutanaklar, 19.10.2015 tarihli bilirkişi raporu, adli raporlar, kaza tespit tutanağı, katılan … ve sanık arasındaki internet görüşme dökümleri, katılan …’a ait telefon konuşma kayıtlarına ilişkin TİB’den gönderilen kayıtlar ve tüm dava dosyasındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, katılan … ile sanık arasında duygusal olarak arkadaşlık ilişkisi olduğu, olay günü telefon ile irtibat kurup buluştukları, sanığın sevk ve idaresindeki araca katılanın rızasıyla bindiği ve araçla seyir halindeyken kaza yaptıkları olayda mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan …’ in, sanığın katılan …’u tehdit ederek zorla arabaya bindirdiğine, hürriyetinden yoksun bıraktığına, atılı suçları işlediğinin sabit olduğuna, yeterli inceleme yapılmadan karar verildiğine, re’sen dikkate alınacak nedenlerle kararın bozulması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
A.Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden,
Sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca taksirle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği anlaşılmakla, dava dosyasının, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden,
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Balıkesir 5.Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarih ve 2015/510 Esas, 2016/65 Karar sayılı kararında katılan … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan …’ in temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2023 tarihinde karar verildi.