Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/276 E. 2020/10131 K. 20.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/276
KARAR NO : 2020/10131
KARAR TARİHİ : 20.02.2020

Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuklar … ve …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.320,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2016 tarihli ve 2016/140 esas, 2016/323 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocukların mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği iddia olunan hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 12/02/2018 tarihli ve 2016/8819 esas, 2018/1507 karar sayılı ilamı ile bozulmasına müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucu suça sürüklenen çocukların atılı hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarını işlediklerine ilişkin yeterli delil elde edilemediğinden bahisle Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/07/2018 tarihli ve 2018/212 esas, 2018/420 sayılı kararı ile beraatlerine karar verildiği görülmekle, suça sürüklenen çocukların kesin nitelikte olması nedeniyle temyiz başvurusu reddedilen mala zarar verme suçunun beraat kararı verilen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl suçlarıyla bağlantılı ve birlikte işlendiği nazara alındığında, suça sürüklenen çocukların mala zarar verme suçunu işlediklerine ilişkin mahkumiyetlerine yeterli, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun delil bulunmadığı gözetilmeden, beraatlerine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 19.04.2019 gün ve 2019/4021 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.01.2020 gün ve KYB/2019/43972 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10.01.2020 gün ve KD-2019/43972 sayılı yazısı ile Dairemizin 05.12.2019 gün ve 2019/13071 Esas, 2019/14442 sayılı bozma kararında Mahkeme esas ve karar numarasının sehven yanlış yazıldığı değerlendirilerek düzeltilmesi talep edilmekle, istemin “maddi hatanın düzeltilmesi” niteliğinde olduğu kabul edilerek dosya incelendi;
Kanun yararına bozma talebine konu edilen dosyanın esas ve karar numarasının “2016/140 esas 2016/323 karar” olmasına karşın sehven ”2015/23034 esas 2017/5291 sayılı karar” olarak yazıldığı anlaşılmakla, yerinde görülen talebin kabulü ile
Dairemizin 05.12.2019 tarih ve 2019/13071 Esas, 2019/14442 Karar sayılı ilamının 2. paragrafında yer alan “2015/23034 esas, 2017/5291 sayılı kararının” ibaresinin çıkartılarak yerine “2016/140 esas 2016/ 323 sayılı kararının” ibaresinin yazılması suretiyle, 5320 sayılı Kanunun 5560 sayılı Kanunla değişik 8/1. madde ve fıkrası uyarınca MADDİ HATANIN DÜZELTİLMESİNE, ilamdaki diğer hususların aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.