Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/19922 E. 2023/8480 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/19922
KARAR NO : 2023/8480
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :2016/159 E., 2016/353 K.
SUÇLAR : Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma, Cinsel Taciz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs ve cinsel taciz suçundan cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
2. Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan 2 yıl 9 ay 22 gün, cinsel taciz suçundan 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, katılanın beyanlarının çelişkili olduğuna, üzerine atılı suçları işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil olmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın yaklaşık 2 ay boyunca katılanı aracı ile takip edip, korna çaldığına, telefon numarasını verdiğine, zorla arabaya bindirmeye çalıştığı iddiasına ilişkindir.
2. Katılan tarafından sanığın telefon numarası yazılı olan bir kağıt parçası Cumhuriyet savcılığına sunulmuştur.

IV. GEREKÇE
A. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılmaya Teşebbüs Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Olarak Yapılan Temyiz Talebinin İncelemesinde
1. Katılanın her sabah çocuğunu okula bıraktığı, yaklaşık 2 ay boyunca sanığın eve dönüş sırasında katılanı aracı ile takip ettiği, takiplerinin birinde sanığın katılanı zorla araca bindirmeye çalıştığı, katılanın karşı çıkması üzerine bindiremediği ve olay yerinden ayrıldığı anlaşılmış olmakla; katılanın sanığı net olarak teşhis etmiş olması, katılanda sanığa ait telefon numarasının yazıldığı kağıt bulunması, katılanın sanığa iftira atmasını gerektirecek bir husumetin olmaması hususları göz önüne alındığında, suçun sübut bulduğuna yönelik mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmemiş, sanığın katılanın beyanlarının çelişkili olduğuna, üzerine atılı suçu işlemediğine, mahkumiyete yeterli delil olmadığına ilişkin temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın diğer temyiz sebebleri yerinde görülmemiştir
B. Cinsel Taciz Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Olarak Yapılan Temyiz Talebinin İncelemesinde
Katılanın her sabah çocuğunu okula bıraktığı, yaklaşık 2 ay boyunca sanığın eve dönüş sırasında katılanı aracı ile takip ettiği, korna çaldığı, telefon numarasının yazılı olduğu kağıt verdiği, katılanı zorla araca bindirmeye çalıştığı fakat bu olayların hiçbirinde katılanla konuşmadığı, katılana cinsel taciz suçunu oluşturacak söz ve eylemlerde bulunduğuna dair delil elde edilemediği tespit edilmiş olmakla, sanığın cinsel taciz suçundan mahkumiyetine dair her türlü şüpheden uzak kesin delil elde edilememiş olduğundan beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılmaya Teşebbüs Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Olarak
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Cinsel Taciz Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Olarak
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Konya 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.05.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği Tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.