YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/19883
KARAR NO : 2023/5017
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/274 E., 2016/27 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyle temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 07.09.2009 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında parada sahtecilik suçundan cezalandırılması talebiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.03.2010 tarihli kararıyla sanık hakkında parada sahtecilik suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
3. Sanığın denetim süresinde kasten yeni suç işlediği anlaşılmakla İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli kararıyla hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın üzerinde yapılan arama neticesinde pantolonunun ön sağ cebinde sahte 2 adet 100,00 TL ve 8 adet 50,00 TL’lik banknotların ele geçirildiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.11.2018 tarihli ve 2018/17-339 Esas, 2018/536 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, hüküm tarihinde Burhaniye T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 09.02.2016 tarihli duruşmada bizzat veya Sesli ve Görüntülü Bilişim Sistemi (SEGBİS) vasıtası ile hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi sureti ile 5271 sayılı Kanun’ un 196 ncı maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması hukuka aykırı görülerek bozma nedeni yapılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden başka yönleri incelenmeyen hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.