YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/19837
KARAR NO : 2023/5740
KARAR TARİHİ : 05.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.04.2011 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suçundan cezalandırılmaları istemiyle dava açılmıştır.
2. Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.09.2011 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 740,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, bu karar 17.11.2011 tarihinde kesinleşmiştir.
3. Sanığın denetim süresi içerisinde 24.07.2013 tarihinde kasıtlı suç işlediğinin Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesince ihbar edilmesi üzerine, dosya yeniden ele alınmış ve sanık hakkındaki hüküm açıklanarak 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Olay, sanığın akrabası olan mağdurun cüzdanından aldığı kredi kartı ile Yapı Kredi Bankası … Şubesindeki ATM’den 2.000,00 TL nakit para çekerek atılı suçu işlediğine ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın beş yıllık denetim süresi içerisinde işlediği ve hükmün açıklanmasına neden olan hükümler incelendiğinde, suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan hakaret suçunun birlikte işlendiği, hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca, sanığa atılı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu nedenle hakaret suçundan da uzlaştırma işlemi yapılması gerekliliğinin ortaya çıkması karşısında; anılan suçlara ilişkin mahkumiyet hükümleri açısından uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip, sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi zorunluluğu, nedenleriyle hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.

V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle;
Başkaca yönleri incelenmeyen Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.07.2023 tarihinde karar verildi.