YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/19824
KARAR NO : 2023/5149
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/405 E., 2015/836 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla uygulanan usul hükümleri gereği temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının 07.07.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan dava açılmıştır.
2. Şanlıurfa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2014/405 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, soyut neden içeren gerekçelerle ve delillerin takdirinde hata edilerek yasaya ve hukuka aykırı karar verildiği ve benzerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, katılanın sanığın eşinin arkadaşı olması nedeniyle evine misafir olarak gittiği, evlerinde kaldığı sürede sanığın çeşitli bahanelerle kartını aldığı ve şifresini öğrendikten sonra hesabındaki 12.431,00 TL parayı çektiği, hesabına yatırması için elden verdiği 4.000,00 TL parayı da yatırmayarak toplam 16.431,00 TL harcadığı, sanığın başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.
2. Yapı Kredi Bankası A.Ş. 13.06.2014 tarihli yazı cevabı ekinde gönderilen 16.01.2013 ila 05.05.2013 tarihlerine ilişkin katılana ait hesap hareketlerinde 05.03.2013 tarihinde sanık … tarafından 13.528,00 TL katılan hesabına para yatırıldığı, 08.03.2013 tarihinde ATM’den 1.500,00 TL para çekildiği, 15.03.2013 tarihinde katılan tarafından 15.950,00 TL hesabına para yatırıldığı, 24.04.2013 tarihinde 1.000,00 TL, 25.04.2013 tarihinde 1.000,00 TL VE 500,00 TL ATM’den para çekildiği anlaşılmıştır.
3. Sanık, katılanın Yapı Kredi World kartını 3-4 kez kendisine vererek kendisi de yanında olduğu halde 1.000,00 TL, 1.500,00 TL, 500,00 TL olmak üzere 3 kez para çektiğini, bu paraların kendisinde kaldığını, ancak evden kovmadan önce bu paraları kendisine geri verdiğini beyan etmiştir

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde, Haziran ve Mayıs aylarında misafir olarak kaldığı sanığın evinde kredi kartının çeşitli bahanelerle alınarak yüklü miktarda harcama yapıldığı iddia edilen olayda, banka tarafından gönderilen katılana ait hesap hareketleri dökümünde katılanın iddiasında belirttiği gibi bir işlemin gerçekleşmediği anlaşılmakla,
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Şanlıurfa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.12.2015 tarihli ve 2014/405 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.