Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/17406 E. 2023/4896 K. 15.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/17406
KARAR NO : 2023/4896
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/141 E, 2015/517 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Beraat

Her ne kadar müştekinin kamu davasına katılması hususunda bir karar verilmemiş ise de, müştekinin aşamalarda şikayetçi olduğunu bildirdiği, 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca hükümleri temyize hakkı bulunduğu belirlenerek suçtan zarar gören müştekinin 5271 sayılı Kanun’un 237 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davaya katılmasına karar verilerek inceleme yapılmıştır.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümleri gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Turgutlu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.04.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 08.10.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz talebi; eksik inceleme ile karar verildiğine ve re’sen nazara alınacak nedenlere ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın; kullanmış olduğu bilgisayardan katılanın bilgisi ve rızası dışında kredi kartı bilgileri ile alışveriş yaptığı bu suretle başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçunu işlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Katılanın temyiz sebepleri yönünden;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihi olan 11.09.2012 tarihinde sanığın babası adına kayıtlı olan ve iş yerinde kullandığı internet hattı üzerinden müştekiye ait Garanti Bankasından verilme kredi kartı ile izni dışında … Ltd. Şti’den 3D ödeme sistemi ile yapılan alışverişle cep telefonu satın alınan somut olayda,
Manisa İl Emniyet Müdürlüğünün 31.10.2014 tarihli yazı cevabında bilgisayarın uzaktan ele geçirilip geçirilmediğinin tespiti için sanığın iş yerinde kullandığı bilgisayar üzerinde inceleme yapılması gerektiğinin belirtilmesi karşısında; sanığın bilgisayarında inceleme yapıldıktan ve kredi kartının bağlı olduğu banka tarafından 3D ödemeye ilişkin alışverişe dair mesajın gönderildiği 0537 *** 9960 numaralı GSM hattının olay tarihinde başka bir telefon hattına yönlendirilip yönlendirilmediği hususunun ilgili GSM operatöründen sorulup, telefon numarasının başka bir GSM hattına yönlendirilmiş olması halinde yönlendirilen GSM hattının sahibinin 5271 sayılı Kanun’un 48 inci maddesi kapsamında tanık sıfatıyla beyanı alındıktan sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasa’sının 141 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü ve 230 uncu maddeleri ve Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 Esas ve 2014/502 sayılı Kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ile gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararında müşteki tarafından öne sürülen temyiz sebebi yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 15.06.2023 tarihinde karar verildi.