Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/17331 E. 2023/8477 K. 06.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/17331
KARAR NO : 2023/8477
KARAR TARİHİ : 06.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2012/530 E., 2016/24 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz istemlerinin süresinde olduğu, temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dörtyol Cumhuriyet Başsavcılığının 01.10.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
2. Dörtyol 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.01.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından, 1 yıl hapis, 6 ay hapis ve 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın gece vakti mağdur …’in yaşadığı eve elinde bulunan bıçakla ile kapı camını kırmak sureti ile girdikten sonra, bıçakla müştekiyi yaralaması ve kapıyı mağdurun üzerine kilitleyerek olay yerinden ayrıldığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Konut Dokunulmazlığını İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Temyiz Talebinin İncelemesinde;
1. Olay tarihinde sanığın mağdurun yaşadığı eve geldiği, burada mağdur ile müştekinin eve girdiğini görmesi üzerine elinde bulunan bıçakla kapı camını kırarak evin içerisine girmesi şeklinde gerçekleşen olayda, mağdur müşteki ifadeleri, sanığın ikrar içeren beyanı, ayrıca dosya içerisinde yer alan ve söz konusu evin mağdurun çalıştığı bar sahibi tarafından bar çalışanlarına tahsis edildiğine dair tutanak ile tüm dava dosyası kapsamı birlikte değerlendirildiğinde mahkemenin mahkumiyet kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin katılan sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın somut nedene dayanmayan diğer temyiz sebebleri yerinde görülmemiştir
B.Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma ve Yaralama Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz Talebinin İncelemesinde;
Olay tarihinde sanığın mağdurun yaşadığı eve geldiği, burada mağdur ile müştekinin eve girdiğini görmesi üzerine elinde bulunan bıçakla kapı camını kırarak evin içerisine girdiği, müştekiyi bıçakla yaraladığı ve akabinde mağdur evde iken kapıyı kilitleyip gitmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddenin birinci fıkrası ve 86 ncı maddesinin ikinci ile üçüncü fıkrasında yer alan suçlar için öngörülen olağan zamanaşımı süresinin aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca 8 yıl olduğu, bu sürenin hüküm tarihinden itibaren temyiz inceleme tarihine kadar dolduğu tespit edilmiştir.

V. KARAR
A. Konut Dokunulmazlığını İhlal Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Olarak;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Dörtyol 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2015 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma ve Yaralama Suçlarından Kurulan Hükümlere Yönelik Olarak;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Dörtyol 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2015 tarihli kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci

maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.11.2023 tarihinde karar verildi.