Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/17307 E. 2023/9550 K. 05.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/17307
KARAR NO : 2023/9550
KARAR TARİHİ : 05.12.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/196 E. 2016/315 K..
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red/Onama

Sanıklar hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca katılan …’a yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, itiraz merciince 24.06.2016 tarihli karar ile itirazın reddine karar verildiği ve temyizinin mümkün olmadığı;
Sanıklar hakkında müşteki …’a yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin ise; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Nizip Cumhuriyet Başsavcılığının 25.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli kararı ile sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’ın temyiz istemi, suçun sübutuna, unsurlarının oluşmadığına, eksik araştırmayla karar verildiğine, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ve müşteki …’ın şikayetinden vazgeçtiğine ilişkindir.
2. Sanık …’ın temyiz istemi ise, suçun sübutuna, unsurlarının oluşmadığına, eksik araştırmayla karar verildiğine, hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ve müşteki …’ın şikayetinden vazgeçtiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanık …’ın, oğlu olan sanık … ile birlikte, aralarında anlaşmazlık bulunan kardeşi müşteki …’ın evine giderek, müştekiyi saçlarından tutup silah zoruyla araca bindirdikleri, kendi ikametlerine götürerek gitmesine izin vermedikleri, müştekinin çocukları olan katılan … ile tanık …’ın ihbarı üzerine görevlilerce sanıkların ikametlerine gidildiği, Polis Merkezi’ne davet edilmesi üzerine müştekinin ikametten ayrılarak Polis Merkezi’ne gittiği iddiasına ilişkindir.
2. Müşteki … aşamalardaki beyanlarında, sanıklar tarafından saçlarından sürüklenerek götürüldüğüne dair anlatımlarda bulunmuştur.
3. Kasten yaralama ve tehdit suçlarının mağduru olan katılan …, aşamalardaki beyanlarında özetle, kızkardeşi olan tanık …’ın telefonla arayarak annesinin sanıklarca zorla götürüldüğünü anlatması üzerine tanık E.Y.A. ile birlikte dayısı olan sanık …’ın evine giderek annesinin bırakılmasını istediğini, ancak annesinin bırakılmayarak sanıklar tarafından tehdit ve darp edildiğini beyan etmiştir.
4. Tanık … aşamalardaki beyanlarında özetle, annesi olan müşteki …’ın sanıklar tarafından saçlarından sürüklenerek götürüldüğü beyan etmiştir.
5. Tanık E.Y.A. aşamalardaki beyanlarında özetle, katılan … ile birlikte sanıkların evine gittiklerini, katılanın, sanıklardan annesinin gitmesine izin vermelerini istediğini, ancak sanıkların katılanı tehdit edip darp etmeleri üzerine evden ayrıldıklarını beyan etmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümleri yönünden yapılan incelemede
5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin 12 nci fıkrası uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından ve itiraz merciince de bir karar verildiğinden bu hükümler inceleme dışı bırakılmıştır.
B. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede ise
Sanıkların eylemlerini silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte işlemeleri karşısında, temel ceza belirlenirken 5237 sayılı Kanun’un 3 üncü ve 61 inci maddeleri gereğince aynı Kanunun 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (a ve b) bentlerindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği nazara alınarak, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

1. Müşteki …’ın 22.01.2015 tarihli duruşmada olay nedeniyle şikayetçi olmadığını belirttiği, ancak 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı olmayıp re’sen takibi gerektiren suçlardan olması nedeniyle sanıkların bu hususa ilişkin temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Olaylar ve olgular bölümünde belirtilen müşteki, katılan ve tanıkların aşamalardaki istikrarlı ve değişmeyen beyanları, sanıkların inkara yönelik savunmaları ve dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte incelendiğinde, sanıkların atılı suçu işlediklerine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların eleştiri hususu dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanıklar … ve …’ın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
1. Tehdit ve kasten yaralama suçları yönünden
Sanıklar hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 03.02.2009 tarihli ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onikinci fıkrası gereği itiraz yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin itiraz merciince yapılması gerektiği ve itiraz merciince de bir karar verildiği anlaşılmakla, dava dosyasının, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
2. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden
Gerekçe bölümünde B numaralı bentte açıklanan nedenle Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2016 tarihli kararında sanıklar … ve … tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştiri hususu dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıklar … ve …’ın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğnameye uygun olarak oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2023 tarihinde karar verildi.