Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/16579 E. 2023/9355 K. 29.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/16579
KARAR NO : 2023/9355
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/63 E., 2016/299 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükümlerin temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Doğubayazıt Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2016 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yaralama suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Doğubayazıt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında her iki mağdura yönelik yaralama suçuna ilişkin olarak ayrı ayrı 740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise 1 yıl 15 gün erteli hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, eksik inceleme yapıldığına, üst sınırdan ceza verilmesinin hakkaniyete uygun olmadığına ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, mağdure …’in sanığı kahvaltıya çağırması üzerine sanığın bir anda mağdure …’e hakarette bulunmaya başladığı, kardeşi diğer mağdure …’nın araya girmesi üzerine ona da hakarette bulunduğu, mağdurelerin evden çıkmak istemesi üzerine sanığın ele geçirilemeyen tornavidayla mağdurelere saldırdığı, daha sonra kapıyı tutarak “siz bu evden çıkarsanız sizi öldürürüm” diyerek mağdureleri tehdit edip kapıyı mağdurelerin üzerine kilitlediği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden;
Hükümlerin tür ve miktarları itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulundukları anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın ele geçirilemeyen tornavidayla mağdurelere saldırdığı, daha sonra kapıyı tutarak “siz bu evden çıkarsanız sizi öldürürüm” diyerek mağdureleri tehdit edip kapıyı mağdurelerin üzerine kilitleyerek hürriyetlerini kısıtladığının anlaşılmasına ve mahkemece de sanığın eylemini tehdit kullanarak gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca cezalandırılması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V.KARAR
A.Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Doğubayazıt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.06.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Doğubayazıt 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326 ncı maddeleri gereği kazanılan hakkı saklı kalmak üzere, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi