YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/16224
KARAR NO : 2023/9359
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/573 E., 2016/92 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, Bozma

Katılanın temyizinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna yönelik olduğu anlaşılmakla bu suçtan verilen beraat kararı ile sınırlı yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığının 17.11.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.02.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; atılı suçun unsurlarının oluştuğuna ve eksik inceleme yapıldığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanık, mağdur ve tanığın aynı işyerinde çalıştığı, mağdurun odasına girmesinden sonra sanığın mağdurun arkasından giderek kapının dışında takılı anahtarı alıp odayı içeriden kilitlediği ve mağduru darp ettiği, ardından tanık B.E.’nin kapıyı açtığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Mağdurun aşamalardaki beyanı, tanık ifadesi, bilirkişi raporu, kamera kaydı ve tüm dosya kapsamına göre; olay günü mağdur ile aynı iş yerinde çalışan sanığın mağdurun çalışma odasına girerek kapı üzerindeki anahtarla kapıyı içeriden kilitlemek suretiyle atılı suçu işlediği anlaşılmakla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince mahkûmiyeti yerine, beraat kararı verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.02.2016 tarihli kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.11.2023 tarihinde karar verildi.