Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/15414 E. 2023/9386 K. 30.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15414
KARAR NO : 2023/9386
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/133 E., 2016/416 K.
SUÇ : Cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kars Cumhuriyet Başsavcılığının 08.02.2016 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Kars 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında cebir, tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmaya teşebbüs suçundan takdiren ve teşdiden 1 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; herhangi bir somut nedene dayanmamaktadır.
III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanık ile müştekinin gayri resmi olarak birlikte yaşadıkları, müştekinin bu birliktelikten 3,5 aylık hamile olduğu, suç tarihinde saat 11.00 sıralarında müştekinin sanığa “ben babamın evine gideceğim, geri gelmeyeceğim” diyerek evden ayrıldığı, aynı gün saat 17.00 sıralarında sanığın müştekinin bulunduğu babasına ait ikamete giderek ”hadi gidiyoruz” diyerek müştekiyi saçından tutttuğu, yerde sürükleyerek zorla ikametten çıkarmaya çalıştığı, “bu namustur benimle geleceksin, namusum için gerekirse adam öldürürüm” sözlerini sarfettiği ancak müştekiyi götürmeyi başaramadığı, bu şekilde sanığın cebir, tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dava dosyası içeriği, sanık savunmaları, müşteki anlatımları, tanık beyanları, olayın kolluğa intikal şekli, aile içi ve kadına karşı şiddet olayları kayıt formu, adli raporlar ve tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, saçlarından tutarak sürüklemek ve bıçak göstermek suretiyle mağduru bir yerde kalmak hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs ettiği anlaşıldığından sanığın mahkumiyetine ilişkin İlk Derece Mahkemesinin kabulünde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kars 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.06.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verilmiştir.