Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/15408 E. 2023/8576 K. 07.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15408
KARAR NO : 2023/8576
KARAR TARİHİ : 07.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/151 E., 2016/349 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red, Onama

Sanık hakkında yaralama suçundan neticeten hükmolunan adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Seydişehir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 04.11.2010 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başka suçla birlikte kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yaralama suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Seydişehir Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2011 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, yaralama suçundan 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3.Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar sonucu açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanarak Seydişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.04.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ve yaralama suçundan 3000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine dair karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Davaya konu olay; sanığın resmi nikahlı eşi olan müşteki ile aralarında çıkan tartışmada müştekiyi bıçakla yaraladığı, yaralama eyleminden sonra hastaneye gitmek isteyen müştekinin evden çıkmasına engel olmak için üzerinden kapıyı kilitlemek suretiyle hürriyetini kısıtladığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A.Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
Hükmün tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
Dosya kapsamı, müştekinin beyanları, adli rapor, olayın kolluğa intikal şekli ve tüm dosyadaki deliller birlikte değerlendirildiğinde sanığın, davaya konu eylemi gerçekleştirdiğine ilişkin ilk derece mahkemesinin kabulünde hukuka aykırılık bulunmadığı, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
A.Sanık Hakkında Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden,
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Seydişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.04.2016 tarih ve 2016/151 Esas, 2016/349 Karar sayılı kararırına yönelik sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden,
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Seydişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.04.2016 tarih ve 2016/151 Esas, 2016/349 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.11.2023 tarihinde karar verildi.