Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/15406 E. 2023/9387 K. 30.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15406
KARAR NO : 2023/9387
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/203 E., 2016/415 K.
SUÇ : Cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usûl hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 17.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2. Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında cebir, tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmaya teşebbüs suçundan kısa süreli hapis cezasından çevrilen 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; mahkeme kararının eksik araştırma ve inceleme neticesi verildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanığın, suç tarihinde sabah saat:06.00 sıralarında iş yerinden çıkıp evine gitmek isteyen katılanla konuşmak istediği, bir börekçide oturup bir süre konuştuktan sonra yürüyerek katılanın evine doğru gittikleri sırada sanığın bir taksiyi durdurarak katılanı zorla taksiye bindirmeye çalıştığı, katılanın kendisine karşı koyup direndiği, sanığın katılana hitaben “benimle geleceksin, ben nereye dersem oraya gideceğiz” diyerek katılanı çekiştirdiği, ancak katılanın taksiye binmeyeceğini söylemesi üzerine ticari taksinin de olay yerinden ayrıldığı, sanığın bu kez katılanı, kollarından tutup taksi durağının karşısında bulunan kamyonların arasına sıkıştırarak boğazını sıkıp yüzüne eliyle vurduğu ve kendisiyle gelmesi için katılanı tehdit etmeye devam ettiği ancak katılanın şüphelinin elinden kurtularak kaçmaya başladığı, bu sırada etrafta bulunan şahıslarca yapılan ihbar üzerine olay yerine gelen polis ekibinin sanığı yakaladığı, bu şekilde sanığın cebir, tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs ettiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin dayanağı olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin yerinde gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
2. Dava dosyası içeriği, sanık savunmaları, katılanın aşamalardaki anlatımları, tanık beyanları, olayın kolluğa intikal şekli, olay yeri tutanağı, adli raporlar ve tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın, katılanın rızası dışında, cebir, tehdit kullanmak suretiyle mağduru bir yere gitmek ve bir yerde kalmak hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs ettiği anlaşıldığından sanığın mahkumiyetine ilişkin İlk Derece Mahkemesinin kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığından sanık müdafiinin mahkumiyet kararının eksik araştırma ve inceleme neticesi verildiğine dair temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 15.Asliye Ceza Mahkemesinin 21.06.2016 tarihli kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verilmiştir.