YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15392
KARAR NO : 2023/9394
KARAR TARİHİ : 30.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/710 E., 2016/354 K.
SUÇ : Cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adıyaman Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 02.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında çocuğa karşı cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.
2.Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında çocuğa karşı cebir, tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; herhangi bir somut nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanık ile on altı yaşındaki mağdur katılan arasında duygusal bir bağın olduğu, suç tarihinde tarafların Malatya ilinde bulundukları, sanığın yoldan yaya olarak geçmekte olan mağdur katılanı zorla kolundan tutmak suretiyle, cebir kullanarak araca bindirdiği, sanığın sevk ve idaresinde bulunan araçla Adıyaman iline doğru seyir halinde iken mağdur katılanın araçtan yola atladığı, eli ve dizlerinin düşmeden dolayı yaralandığı, sanığın mağdur katılanı zorla tekrardan araca bindirerek Adıyaman ilinde bulunan amcasının evine getirdiği, amcasının mağdur katılan ile şüpheliyi alarak Malatya ilindeki kolluk görevlilerine teslim ettiği, bu haliyle sanığın cebir, tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kıldığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1.Dava dosyası içeriği, sanık savunmaları, katılanın aşamalardaki anlatımları, samimi tanık beyanları, olayın kolluğa intikal şekli, görüntü inceleme tutanağı, genel adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın cebir kullanmak suretiyle mağdur katılanı hürriyetinden yoksun bıraktığı anlaşıldığından sanığın mahkumiyetine ilişkin İlk Derece Mahkemesinin kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığından sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adıyaman 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.05.2016 tarihli kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.11.2023 tarihinde karar verilmiştir.