YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15347
KARAR NO : 2023/9186
KARAR TARİHİ : 28.11.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/181 E., 2016/206 K.
SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İskenderun Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.10.2014 tarihli iddianamesi ile sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılmaları için dava açılmıştır.
2. İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.07.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 3 yıl hapis cezası ile, sanık …’ın ise 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz istemi, suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanıkların araçları ile gelip her iki mağdureyi gitmek istedikleri yere götürmek üzere hareket ettikleri, mağdure Kübra …’in gidilecek yeri tarif etmesine rağmen sanıkların mağdureleri ıssız bölgelere çekip cinsel maksatlı olarak zorla araçta tutup alıkoydukları iddiasına ilişkindir.
2. Mağdure Kübra … hakkında İskenderun Devlet Hastanesince düzenlenmiş olan rapor bilgilerine göre; sol femur bölgesinde sararmaya başlamış morluk mevcut olduğu, başkaca darp cebir izine rastlanmadığının bildirildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
A. Tebliğname yönünden;
Sanıkların mağdurları rızalarıyla araca bindirdikten sonra inmelerini engelleyip mağdurları araç içerisinde zorla sarılıp öpmeye çalıştıkları olayda, atılı suçun cinsel saikle işlenmesi karşısında; Tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
B. Sanıklar müdafiinin temyiz itirazı yönünden;
Sanıkların, mağdurlar … … ve …’a karşı gerçekleştirdikleri hürriyetinden yoksun kılma suçlarını, birden fazla kişi tarafından birlikte ve cinsel maksatla işlediklerinin anlaşılması karşısında; tüm dava dosyası içeriği değerlendirildiğinde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluştuğuna dair kabulde isabetsizlik bulunmamıştır. Ancak sanıkların tek bir fiil ile her iki mağdura yönelik olarak gerçekleştirdiği eylemler nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası delaletiyle aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince zincirleme suç hükümlerine göre cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden mağdur sayısınca hükümler kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.07.2016 tarihli kararına yönelik sanıklar müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.11.2023 tarihinde karar verildi.