YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15028
KARAR NO : 2023/4084
KARAR TARİHİ : 05.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama, 5809 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında 5809 sayılı Yasaya aykırılık suçundan doğrudan hükmolunan 8 kez 1.000,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararının tür ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulundukları anlaşılmıştır.
Sanık hakkında diğer suçtan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu, ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1-Aydın Cumhuriyet Başsavcılığının 30.03.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama ve özel belgede sahtecilik suçlarından kamu davası açılmıştır.

2-Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.12.2015 tarihli kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 3 yıl 9 ay hapis ve 120 TL adli para cezası, 5809 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 8 kez 1.000 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; herhangi bir hukuki nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; katılan …’ın 08.01.2014 tarihinde cüzdanını kaybettiği, sanığın katılanın sürücü belgesine kendi fotoğrafını yapıştırarak Yapı Kredi Bankasına başvurup katılan adına iki adet sahte kredi kartı ürettirdiği ve bu kartları teslim alıp kullanmak suretiyle yarar sağladığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
A. 5809 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden;
Hükmolunan cezanın tür ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulundukları anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan kurulan hüküm yönünden;
1.Başkasına ait banka hesabıyla ilişkilendirilerek sahte banka veya kredi kartı üretilmesi, satılması, devredilmesi, satın alınması veya kabul edilmesi 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin ikinci fıkrasında; sahte banka veya kredi kartını kullanarak kendisine veya bir başkasına yarar sağlanması ise anılan maddenin üçüncü fıkrasında birbirinden bağımsız ve ayrı ayrı suçları oluşturduğu, başkasına ait kimlik bilgileriyle sahte bir banka veya kredi kartı üretilmesi ve bu kartı kullanmak suretiyle yarar sağlanması halinde suçtan zarar görenin ilgili banka olduğu, kartları gerçeğe aykırı olarak üretilen banka sayısınca 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin ikinci fıkrası ile aynı bankanın birden fazla kartının değişik zamanlarda sahte olarak üretilmesi veya oluşturulması durumunda aynı Kanun’un 43 üncü maddesinin, sahte olarak oluşturulan kartların para çekme veya alışveriş harcamalarında kullanılması halinde ise, banka sayısınca 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin üçüncü fıkrası ile aynı bankaya ait birden fazla kart ile veya bir kart ile değişik zamanlarda para çekilmesi veya harcama yapılması halinde ise aynı Kanun’un 43 üncü maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiği cihetle;
Sanığın katılana ait kimlik bilgilerini kullanmak suretiyle katılanın bilgisi ve rızası dışında Yapı Kredi Bankası’na müracaatla iki adet kredi kartı çıkarttırmak ve bu kredi kartlarını farklı zamanlarda kullanmaktan ibaret eyleminin 5237 sayılı Kanunun 245 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 245 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası kapsamında ayrı ayrı cezalandırılması gerekirken suç vasfında yanılgıya düşülerek eylemlerin kül halinde tek suç kabulüyle aynı Kanunun 245 inci maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddeleri gereğince hüküm kurulması,
2.Başkaca tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunmayan sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanunun 58 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Sanık hakkında 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde hükmün kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 317 nci maddesi gereği, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.12.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326 ıncı maddesinin son fıkrası gereği, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.06.2023 tarihinde karar verildi.