Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/14978 E. 2023/2846 K. 04.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14978
KARAR NO : 2023/2846
KARAR TARİHİ : 04.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 2014/53072 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması talep olunmuştur.
2. İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2015 tarihli, 2015/368 Esas, 2015/369 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 245 inci maddesinin birinci fıkrası,
168 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 53 üncü maddesi uyarınca hak yoksunluklarına, sanık hakkında önceden verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunması ve tekrar suç işlemekten çekineceği yönünde kanaat oluşmaması nedeni ile hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması, hapis cezasının ertelenmesi kurumlarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
17.12.2015 tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi bildirmemiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay, sanığın yetkilisi olduğu şirket tarafından mağdurun telefonuna “kart aidatı iadesi yapılacağı” yönünde gönderilen mesaj ile mağdurun araması ve kart bilgilerini vermesi sağlanarak, kartından bilgi ve rızası dışında 949,00 TL çekim yapıldığı iddiasına ilişkindir.
2. Mağdura ait Asya Katılım Bankası 4543 **** **** 1343 numaralı kredi kartından, 949,00 TL tutarında harcama yapıldığına dair hesap özeti dökümü dosyada mevcuttur. (Aynı gün)
3. İlgili harcamanın Trend Travel adına kart bilgileri kullanılarak sanal POS üzerinden 3D secure sistemi kullanılmaksızın yapıldığı bankanın cevabi yazısı ile belirlenmiştir.
4. Lehine harcama yapılan Trend Travel adlı şirketin yetkilisinin sanık olduğu Bank Asya ile yapılan yazışma neticesinde tespit edilmiştir.
5. Mağdur alınan beyanında “Cep telefonuna kredi kartı masraflarının iadesi konusunda yardımcı olunacağını belirten bir mesaj geldiğini, bunun üzerine numarayı aradığı ve masraf iadesi yapılacağı düşüncesi ile kredi kartı bilgilerini verdiğini, telefonu kapattıktan kısa süre sonra aynı kişinin arayarak “Hayırlı olsun, size ürünlerimizin satışını yaptık.” dediğini, sonra kredi kartından 949 TL para çekildiğini öğrendiğini, ayrıca kendisine kargo ile tablet, tasarruf cihazı ve çamaşır makinası topundan oluşan bir paket gönderildiğini, paketi eşinin aldığını, ayrıca zararının da davadan sonra karşılandığını” belirtmiştir.
6. Sanık savunmasında “Uçak bileti vs satışı yaptığını, ayrıca bir çağrı merkezi olduğunu, bu çağrı merkezinde teknolojik ürünler sattıklarını, müşterilere kampanyalarla ilgili mesaj gönderdiklerini, geri dönüş olunca da tanıtım yaparak ürünü sattıklarını, müştekiye de ürün satışı yapıldığını ve ürünün teslim edildiğini, müştekinin ürünü beğenmeyip iade etmek istediğini, ancak elemanları iade işlemiyle ilgilenmeyince bu davanın açıldığını ve müştekinin zararını tamamen karşıladığını, onun da teslim aldığı malı iade ettiğini, suç işleme kastının olmadığını” beyan ederek suçlamayı kabul etmemiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanık her ne kadar “mağdura isteği doğrultusunda ürün satışı yaptıklarını” belirterek suçlamayı kabul etmemiş ise de; dosyadaki olgular ve mağdurun istikrarlı beyanları birlikte değerlendirildiğinde; sanığın yetkilisi olduğu şirket tarafından mağdura “kredi kartı masraflarının iadesinde son gün” şeklinde mesaj gönderildiği ve mesaj üzerine arayan mağdura kart masraflarının iade edileceği yönünde güven verilmek sureti ile kredi kart bilgilerinin öğrenildiği, akabinde bu bilgiler ile kartından rızası olmaksızın 949,00 TL çekim yapıldığı, sonrasında da tablet, tasarruf cihazı ve çamaşır makinası topundan oluşan bir paket
gönderilerek işlemin ürün satışı gibi gösterildiği, nitekim UYAP entegrasyon ekranından, sanığın benzer eylemleri nedeni ile açılmış derdest ve kesinleşmiş dava dosyaları incelendiğinde, yetkilisi olduğu şirketin bu şekilde faaliyet sürdürdüğünün ve benzer suçlardan bir çok sabıkasının bulunduğunun görüldüğü, yine sanığın şirketinde çalışan ve aramayı gerçekleştiren personelin, kendisinin emir ve talimatları doğrultusunda hareket ettiği kuşkusuz olduğundan aramanın sanık tarafından yapılıp yapılmadığı hususunun da sanığın cezai sorumluluğu açısından önem arz etmediği anlaşılmakla, mahkemenin sübuta ve suçun vasfına ilişkin kabulünde bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Diğer Yönlerden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz sebepleri reddedilmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.12.2015 tarihli, 2015/368 Esas, 2015/369 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz talebinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.05.2023 tarihinde karar verildi.