Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/14474 E. 2023/5026 K. 20.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14474
KARAR NO : 2023/5026
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/181 E., 2015/698 K.
SUÇ : Sahte parayı bilerek kabul etme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Hopa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 26.03.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında sahte parayı bilerek kabul etme suçundan cezalandırılması talebiyle dava açılmıştır.
2. Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2015 tarihli kararıyla sanık hakkında sahte parayı bilerek alma suçundan mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; suçun sübutuna dair sebeplere ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın üst aramasında üzerinden çıkan 200,00 TL banknotun sahte olduğunun tespit edildiği iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre sanığın savunması, Türkiye Cumhuriyeti … Bankası raporu ile sanığın UYAP kaydına göre iş bu dosya ile suç tarihi yakın olan Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/260 Esas sayılı dosyasından da aynı suçtan yargılandığı hususu ile Dairemizin 2020/12411 Esas sayılı dosyası (İstanbul 16. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/9 E., 2015/267 K.) ile adli sicil kaydında yine aynı suçtan benzer kayıtlarının bulunması birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Kanun’un 12 nci maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
Kabule göre,
Anayasa Mahkemesi’nin, 02.08.2022 tarih ve 31911 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 21.04.2022 tarih ve 2020/87 Esas, 2022/44 sayılı Kararı ile; 5271 sayılı Kanun’a 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan ”…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin ”… seri muhakeme usulü…” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması ve yargılama konusu suçun seri yargılama usulüne tabi olması karşısında sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinde düzenlenen seri muhakeme usulünün uygulanabilmesi için yerel mahkemece dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesinde zorunluluk bulunması, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hopa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2015 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.