Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/14468 E. 2023/2380 K. 24.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14468
KARAR NO : 2023/2380
KARAR TARİHİ : 24.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.09.2014 tarihli ve 2014/8631 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.

2. Büyükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.12.2015 tarihli ve 2014/554 Esas, 2015/544 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesi uyarınca 4 yıl hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği herhangi bir hukuki nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Dava konusu olay; İşbankası Mimaroba şubesine ait 6251 nolu ATM cihazına düzenek yerleştirildiği, olay tarihinde mağdur … ‘ün söz konusu ATM de işlem yaptığı sırada kredi kartının sıkıştığı, kartı ele geçiren sanığın ING Bank ATM sinden nakit çekmek suretiyle yarar sağladığı iddiasına ilişkindir.
2. İşbankası ATM güvenlik kamerası kayıtları ve hesap ekstresinin dosyada bulunduğu, müştekiye ait kart ile 26.02.2012 tarihinde birer dakika ara ile toplam 1.522,00 TL nakit çekimi yapıldığının tespit edildiği,
3. ATM görüntülerinden şahsın tespit edildiği ve 03.07.2015 tarihli bilirkişi raporuna göre “ATM kayıtlarındaki 1. Şahıs ile sanığın fotoğraflarının benzerlik gösterdiğinin” değerlendirildiği,
4. Sanığın savunmasında; “hakkında benzer olaylar nedeniyle çok sayıda dava açıldığını, dosyadaki delillerden suç işlediği anlaşılıyor ise suçlamayı kabul ettiğini” beyan ettiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanığın, olay ve olgularda belirtilen nedenlerle; daha önce ATM cihazına yerleştirdikleri aparat vasıtası ile mağdura ait kartın sıkışmasını sağladığı, yardım bahanesi ile yanına yaklaşarak şifresini öğrendiği, sıkışan kartı ele geçirip ING Banka ait ATM den toplam 1.522,00 TL nakit çekimi yaptığı anlaşılmakla; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Büyükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.12.2015 tarihli ve 2014/554 Esas, 2015/544 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.04.2023 tarihinde karar verildi.