YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14406
KARAR NO : 2023/1881
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Tatvan Cumhuriyet Başsavcılığının 17.06.2015 tarihli iddianamesi ile başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 nci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır.

2.Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında belirtilen suçtan aynı Kanun’un 245 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği masum olduğuna ve cezayı hak etmediğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
Sanık hakkında Tatvan Cumhuriyet Başsavcılığının 17.06.2015 tarihli iddianamesinde sevk maddesi olarak 5237 sayılı Kanun’un 35 inci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 245 nci maddesinin birinci fıkrası gösterildiği halde ek savunma hakkı verilmeden aynı Kanun’un 35 inci maddesi uygulanmaksızın mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 226 ncı maddesine aykırı olarak sanığın savunma hakkı kısıtlanmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde belirtilenler dışında başkaca yönleri incelenmeyen Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2015/448 Esas, 2016/8 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.04.2023 tarihinde karar verildi.