Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/14279 E. 2023/8303 K. 01.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14279
KARAR NO : 2023/8303
KARAR TARİHİ : 01.11.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/86 E., 2016/241 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eskil Cumhuriyet Başsavcılığının 21.01.2012 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.11.2012 tarihli kararı ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmolunan hapis cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karar itiraz olunmadan 27.12.2012 tarihinde kesinleşmiştir.

3. Sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrası gereğince uygulanan 5 yıllık denetim süresi içerisinde, kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 tarihli kararı ile ihbarda bulunulması üzerine Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kurulan hüküm açıklanarak, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği ise, suçun unsurlarının oluşmadığına, hükmün açıklanmasına dair kararın hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

III.OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay, suç tarihinde mağdure ile sanığın evli olduğu ve olay akşamı evlerinde bulundukları sırada, sanığın daha evvelden başka bir kadınla ilişki yaşaması ve bir takım ailevi sorunlar nedeniyle çıkan tartışmalar sonucunda sanığın mağdureye hakaret ettiği; ardından kollarından tutarak zorla evden dışarı çıkardığı ve kapıyı kilitleyerek eve girmesine engel olduğu iddiasına ilişkindir.
2.Mağdure Fatıma Helvacı’nın aşamalarda değişmeyen beyanlarına göre, olay günü çıkan tartışma sonucunda sanığın kollarından tutarak kendisini zorla evden dışarı attığını ve kapıyı kilitlediğini beyan ettiği anlaşılmıştır
3.Sanığın savunmasında, mağdurenin annesi ile piknik tüpü nedeniyle tartıştığını bu nedenle çok sinirlendiğini ve eşi mağdureyi dışarı atıp kapıyı kilitlediğini beyan ettiği anlaşılmıştır.
4. Tanık S.H’nın soruşturma aşamasında alınan beyanında, olay günü oğlunun çıkan tartışma sonucunda sinirlenerek mağdureyi kolundan tutup dışarı çıkarttığını ve kapıyı kilitlediğini belirttiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Oluşa ve dosya kapsamına, mağdurenin samimi anlatımlarına göre, olay günü aralarında çıkan tartışma sonucunda sanığın eşi olan mağdurenin kollarından tutarak zorla evden dışarı çıkardığı ve kapıyı kilitleyerek eve girmesine engel olduğu olayda mağdurun bir yerde kalmak hürriyetini ihlal eden eylemin cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek Türk Ceza Kanununun 109 uncu maddesinin birinci fıkrasının tatbik edilmesi,
2- Sanığın eylemini eşi olan mağdureye karşı işlemiş olması nedeniyle koşulları oluştuğu halde Türk Ceza Kanununun 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini nedenleriyle sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmuştur.

V.KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Eskil Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli kararına yönelik sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326 ncı maddesinin son fıkrası gereğince Tebliğname’ye uygun olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.11.2023 tarihinde karar verildi.