Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/13568 E. 2023/5877 K. 06.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/13568
KARAR NO : 2023/5877
KARAR TARİHİ : 06.07.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında kişiyi

hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Bakırköy 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli kararı ile sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, mahkumiyete yetecek delil bulunmadığı, savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesine dayanmaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, katılan ile sanığın arkadaş olup birlikte yaşadıkları, ancak aralarında sorunlar başladığı için katılanın sanık hakkında bir kaç kez şikayette bulunduğu ve kendisiyle 2014 yılının Mart ayından sonra ayrı yaşamaya başladıkları ancak sanığın devamlı katılanı telefonla arayarak eve dönmediği takdirde kendisini ve çocuklarını öldürmekle tehdit ettiği için sanıkla yaşamaya devam ettiği, sanık evdeyken bu kez katılanın evden ayrılmaması için yine aynı şekilde kendisini ve çocuklarını öldürmekle tehdit ederek yanında alıkoyduğu, en son katılanın dayanamayarak 18.01.2015 tarihinde sanık tarafından tehdit edilerek zorla alıkonulduğunu ihbar etmesi üzerine güvenlik güçlerinin müdahalesiyle katılanın alıkonulduğu adresten kurtarıldığı olayına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
Sanığın katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanlarına göre fuhuş yapmasını isteyerek, bundan menfaat temin etmek isteyen sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cinsel amaçla işlemesi karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin beşinci fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Katılanın aşamalardaki beyanları, katılanın beyanını destekler nitelikteki tanık Zekai’nin soruşturma aşamasındaki beyanları ve 18.01.2015 tarihli olay, yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı ile dava dosyası kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik Mahkemenin suçun sübutu ve kabulünde isabetsizlik görülmemiş olup yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 42. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2016 tarihli ve 2015/103 Esas, 2016/270 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.07.2023 tarihinde karar verildi.