YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/13522
KARAR NO : 2023/6141
KARAR TARİHİ : 14.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/627 E., 2016/432 K.
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, temyiz isteklerinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Serik Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07.10.2015 tarihli iddianamesiyle sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılmaları istemi ile dava açılmıştır.
2. Serik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2016 tarihli kararı ile sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ayrı ayrı 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık … tarafından sunulan temyiz dilekçesinde somut bir temyiz nedenine yer verilmemiştir.

2. Sanık …’nin temyiz isteği, atılı suçu işlemediğine, cezanın haksız ve ağır olduğuna, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinin uygulanmasının yanlış olduğuna, katılanın kardeşine rahatsızlık verdiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine ve sair temyiz nedenlerine ilişkindir.

3. Sanık …’in temyiz isteği; atılı suçu işlemediğine, cezanın ağır ve hukuka aykırı olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, lehe hükümlerin uygulanmadığına, gerekçenin denetime elverişli olmadığına ve sair temyiz nedenlerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay; sanıkların katılanı zorla arabaya bindirip eski Belkıs Köprüsü civarına götürdükleri iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dava dosyası içeriği,katılanın aşamalardaki istikrarlı anlatımları, bu anlatımlar ile uyumlu Serik Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen 17.09.2015 tarihli adli muayene raporu ve tanıklar A.D., M.Ö. ve M.G. anlatımları, sanık …’in ”sanık …’nin zorla katılanı kolundan tutarak işyerinden çıkardığına” ilişkin beyanı, olayın kolluğa intikal şekli birlikte değerlendirildiğinde, birden fazla kişi ile birlikte kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluştuğuna dair kabulde isabetsizlik bulunmamıştır.
Mahkemece sanıklar … ve …’in katılanı zorla işyerinden çıkarıp sanık …’in kullandığı araca bindirdikleri, sanık …’nin katılanı araç içinde darp ettiği, araçtan indikten sonra da sanık …’in katılanı tuttuğu, sanık …’nin ise katılanı darp ettiği, bu şekilde birden fazla kişi ile birlikte kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işledikleri hususu dava dosyasındaki deliller ile ilişkilendirilerek gerekçeye yansıtılmıştır. Sanıklar hakkında tayin edilen cezanın 2 yılın üzerinde olması ve yasal imkansızlık nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 51 inci ve 231 inci maddelerinin uygulanmadığı görülmüştür.
Açıklanan gerekçeler ile sanık …’nin atılı suçu işlemediğine, cezanın haksız ve ağır olduğuna, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinin uygulanmasının yanlış olduğuna, katılanın kardeşine rahatsızlık verdiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine yönelik; sanık …’in atılı suçu işlemediğine, cezanın ağır ve hukuka aykırı olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, lehe hükümlerin uygulanmadığına, gerekçenin denetime elverişli olmadığına yönelik temyiz itirazları yönünden hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Serik 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2016 tarihli kararında sanıklar …, … ve … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.09.2023 tarihinde karar verildi.