Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/12586 E. 2023/1886 K. 03.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12586
KARAR NO : 2023/1886
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama, Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 25.02.2015 tarihli ve 2015/4324 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından kamu davası açılmıştır.

2. Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2015 Tarihli ve 2015/213 Esas, 2015/835 Karar Sayılı Kararı ile Sanık Hakkında
1. Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 245 inci maddesinin birinci fıkrası, 168 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 155 inci maddesinin ikinci fıkrası, 168 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis ve 500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği herhangi bir hukuki nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan …’ın Nuraycan Cafe isimli iş yerinin sahibi olduğu, sanığın da bu iş yerinde bir süre çalıştığı,
2. 01.07.2014 tarihinde katılanın PTT hesap kartını ve 410,00 TL parayı şifresi ile birlikte sanığa verdiği ve hesaba parayı yatırmasını istediği,
3. Sanığın 410,00 TL parayı hesaba yatırmadığı, hesapta bulunan 690,00 TL yi de katılanın bilgisi ve rızası dışında çektiği,
4. PTT posta çeki hesap hareketleri ve sanık tarafından zararın giderilmesi amacıyla katılana 1.100,00 TL para ödendiğine dair 20.11.2015 tarihli belgenin dosyada mevcut olduğu,
5. Sanığın suçlamayı kabul ettiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun uzlaşmaya tabi olmayan banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçu ile birlikte işlendiği belirlendiğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, katılanın PTT kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 245 inci maddesinin birinci fıkrası gereği tayin olunan cezadan aynı Kanun’un 43 üncü maddesi uyarınca arttırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2015 Tarihli ve 2015/213 Esas, 2015/835 Karar Sayılı Kararında, sanığın, katılanın iş yerinde sigortalı olarak çalıştığı, katılanın sanığa PTT kartını, şifresini ve hesaba yatırması için 410,00 TL parayı verdiği, sanığın parayı yatırmadığı ve katılanın hesabından toplam 691,00 TL parayı çektiği, sanığın suçu ikrar ettiği anlaşılmakla; suçların sübutu ve suç niteliklerinin belirlenmesinde bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bursa 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2015 Tarihli ve 2015/213 Esas, 2015/835 Karar Sayılı Kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz

sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.04.2023 tarihinde karar verildi.