Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/12187 E. 2023/4552 K. 12.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12187
KARAR NO : 2023/4552
KARAR TARİHİ : 12.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması veya alıkonulması
HÜKÜM : Düşme

5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun kanuni temsilcisinin çocuk üzerinde sahip oldukları hakların koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurunun vesayet hakkı sahibi olan dayısı … olması ve vasinin şikayetçi olmadığı ve davaya katılmadığının anlaşılması karşısında, mağdura yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası gözetilerek 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 317 nci maddesi uyarınca reddine karar vermek gerekmiştir.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bafra Cumhuriyet Başsavcılığının 23.03.2014 tarihli iddianameleri ile çocuğun kaçırılması veya alıkonulması suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası ve 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, sanık hakkında aynı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca dava açılmıştır.
2. Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında çocuğun kaçırılması veya alıkonulması suçundan 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca düşme kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve mağdur … vekillerinin temyiz istemleri;
Kararın eksik inceleme sonucu alındığına ilişkindir.

III. GEREKÇE
1.Mağdurun vesayet hakkı sahibi olan dayısı … olması ve vasinin şikayetçi olmadığı ve davaya katılmadığının anlaşılması karşısında, sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlere yönelik katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

IV. KARAR
A. Mağdur … vekilinin temyiz isteği yönünden
5237 sayılı Kanun’un 234 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun kanuni temsilcisinin çocuk üzerinde sahip oldukları hakların koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurunun vesayet hakkı sahibi olan dayısı … olması ve vasinin şikayetçi olmadığı ve davaya katılmadığının anlaşılması karşısında, mağdura yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrası gözetilerek 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteği yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarihli kararında katılan Bakanlık vekili tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğnameye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.06.2023 tarihinde karar verildi.