YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/11529
KARAR NO : 2023/3729
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bartın Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.11.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında parada sahtecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca cezalandırılması talebiyle dava açılmıştır.
2. Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2016 tarihli kararıyla sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 1.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; mahkemece eylem 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza tayininin hukuka aykırı olduğuna, ek savunma hakkı tanınmadan hüküm kurulduğuna ve ceza miktarının fazla tayin edildiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın alışveriş yaptığı müştekilere ait dükkanlardan aldığı eşyalar karşılığında ödemeyi sahte olarak üretilmiş para ile yaptığı iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında yer alan mağdurların beyanları, görüntü tespit tutanağı, teşhis tutanağı, olay tutanağı, 07.10.2015 tarihli Türkiye Cumhuriyeti … Bankası Raporu ile tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Kanun’un 12 nci maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Kabule göre de; ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.02.2016 tarihli ve kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi ve 326 nci maddesinin son fıkrası gereği, ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2023 tarihinde karar verildi.