YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/11419
KARAR NO : 2023/5019
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/37 E., 2015/725 K.
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibariyle temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan usul hükümlerine göre temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteğinin süresinde olduğu ve reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 12.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında sahteliğini bilmeden kabul ettiği parayı sahte olduğunu bilerek tedavüle koyma suçundan cezalandırılması talebiyle dava açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 49. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli kararıyla sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 197 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık vasisinin temyiz istemi; sanığın akıl hastası olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın yaptığı alışveriş sonrası sahte 200,00 TL verip karşılığında para üstü alarak sahte parayı tedavüle soktuğu iddiasına ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamında yer alan mağdurun beyanları, olay tutanağı, Türkiye Cumhuriyeti … Bankası Raporu ile tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 197 nci maddesinin birinci fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Kanun’un 12 nci maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Kabule göre de; sanık vasisinin temyiz dilekçesi ekinde sunduğu, akıl hastalığıyla kısıtlanma kararı karşısında sanığa ait tüm tedavi belgeleri ilgili kurumdan istendikten sonra, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 74 üncü maddesindeki usule uygun olarak gözlem altına alınarak kendisine bir müdafii tayin edilmesi ile atılı suçun işlendiği tarihte akıl hastalığı veya zayıflığı nedeniyle eylemlerin hukuksal anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğini tamamen kaldıracak veya önemli ölçüde azaltacak şekilde akıl hastalığının ve ceza ehliyetinin bulunup bulunmadığı konusunda, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan, tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarının Sağlık Kurulu’ndan rapor alınarak sonucuna hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 49. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.11.2015 tarihli kararına yönelik sanık vasisinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 321 inci maddesi ve 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği, ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmak suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2023 tarihinde karar verildi.