Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2020/11186 E. 2021/19085 K. 14.10.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/11186
KARAR NO : 2021/19085
KARAR TARİHİ : 14.10.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar … ve … haklarında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezalarının, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince sanıklar müdafilerinin temyiz taleplerinin REDDİNE,
2- Sanık … hakkında genel güvenliği tehlikeye düşürme ile 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından ve sanık … hakkında kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık …’in düğünde çıkan kavgada silahla ateş etmesi eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturacağı anlaşılmakla,
Sanıklara yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 67/4.maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihi olan 11.09.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olduğundan; sanıklar müdafilerinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 67/4. ve CMK.nın 223/8.maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 14.10.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.