Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2019/9340 E. 2022/7184 K. 16.05.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9340
KARAR NO : 2022/7184
KARAR TARİHİ : 16.05.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın, olay tarihinde fiilen kendisinden ayrı yaşayan ve kendisiyle aynı binadaki bir işyerinde çalışan resmi nikahlı eşi olan mağdurun binaya girer girmez önünü keserek önce konuşmak istediğini söylediği, mağdurun konuşmak istememesi üzerine saçından ve omzundan tutup kendisine ait kuaför dükkanına soktuğu ve içeride tekmeleyip mağdurun zorla kıyafetlerini çıkartarak cinsel saldırıda bulunmaya çalıştığı sırada mağdurun avukatlık bürosundan acil evrak beklendiğini söylemesi üzerine onunla birlikte taksiye binip adliyeye önüne kadar gittiği ve mağdurun burada taksiden inerek adliye önündeki polislerden yardım istemesi ile eylemin son bulduğu olayda, sanığın kasten yaralama eyleminin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturduğu ve ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği cihetle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK’nın 109/2, 109/3-e, 109/5. maddeleri gereğince tek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, tek olan eylem vasıf yönünden ikiye bölünerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığın, cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini gerçekleştirdiği sırada, mağdurun çalıştığı bürodan evrak beklediklerini söylemesi üzerine çantasını ve telefonunu elinden alarak “o zaman birlikte gideriz” deyip mağdurla birlikte taksiye binip adliye önüne kadar gittiği ve mağdurun adliye önüne gittiklerinde taksiden inerek polislerin yanına koşup yardım istediğinin anlaşılması karşısında, sanığın mağduru kendiliğinden serbest bırakmadığı gözetilerek, şartları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,

./..

S/2

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 16.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.