YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8584
KARAR NO : 2022/6463
KARAR TARİHİ : 26.04.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
…

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanığın mağdure …’ya yönelik eylemi hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan verilen mahkumiyet hükmünün yapılan incelemesinde;
Olay günü otobüse binip Samsun ilinden Tosya ilçesine arkadaşı …’la gelen mağdure …’nın babası … ‘ya telefon edip kızının Tosya ilçesine geldiğini haber veren sanık hakkında Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan beraat kararı verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
2-Sanığın mağdure …’a yönelik eylemi hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan verilen mahkumiyet hükmünün yapılan incelemesinde;
Suç tarihinde onbeş yaşından küçük olan mağdurenin herhangi bir cebir, tehdit veya hile kullanılmaksızın velayeti altında bulunduğu annesi ve babasının yanından ayrılarak arkadaşı … ile birlikte …,… ilçesine gittiği, sanık …’nın mağdureleri otogarda karşılayıp aldığı, mağdureleri araçla gezdirirken kolluk güçlerince yakalandığı somut olayda; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 Karar sayılı kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemlerle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmayan mağdureye karşı hürriyeti tahdit suçunu işleyen sanığın TCK.nın 109/1-3-f maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
./..

S/2

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 26.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.