YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6656
KARAR NO : 2022/3796
KARAR TARİHİ : 07.03.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle 15 yaşından küçük mağdurenin olay günü evden tanık … ile birlikte arkadaşının doğum gününe gideceği bahanesiyle ayrıldığı, mağdurenin eve dönmemesi üzerine babası tarafından kolluğa ihbarda bulunulduğu, evden kaçan mağdure ile tanık …’nin dışarıda bir süre dolaştıktan sonra tanık …’nin arkadaşı sanığın evine gidip iki gece orada kaldıkları, sonrasında mağdurenin kendiliğinden evine döndüğü mağdur ve tanık …’nin beyanıyla sabit olduğu anlaşılmakla; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 Karar sayılı kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür idaresi ile serbestçe hareket etme hakkı niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemlerle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1,3-f maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, atılı suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraat karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.