YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/6162
KARAR NO : 2022/5607
KARAR TARİHİ : 05.04.2022
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesince verilen hüküm, temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
5271 sayılı CMK’nın 286/1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairelerinin bozma dışında kalan hükümlerinin temyiz edilebileceği, CMK’nın 286/2-a maddesinde ise, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları ile 5271 sayılı CMK.nın 286/2-b maddesinde ilk derece mahkemelerince verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceğinin düzenlenmiş olması ve ilk derece mahkemesi kararında iki mağdura karşı 10 ay + 10 ay olmak üzere sanık hakkında 20 ay hapis cezasına hükmedildiği Bölge Adliye Mahkemesi tarafından eylem, zincirleme suç kabul edilerek 1 yıl 1 ay 10 gün olmak üzere toplam cezanın azaltılmış olması karşısında; hükmün niteliği itibarı ile temyiz edilemez olması nedeniyle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin CMK’nın 296/1. maddesine göre temyiz isteminin reddine yönelik ek kararı usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından, CMK’nın 298. maddesi uyarınca ilgili Bakanlık vekilinin ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 36. Asliye Ceza Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.04 2022 gününde bölge adliye mahkemesi kararının tek hüküm yönünden de ceza artırımı niteliğinde olduğundan bu kararın incelenmesinin temyize tabi olduğu düşüncesi ile sayın çoğunluğun görüşüne katılınmadığından oyçokluğuyla karar verildi.
(KD) (KD)
./..
S/2
KARŞI OY GEREKÇESİ
Temyizi mümkün olan ve olmayan kararlar CMK.nın 286. maddesinde düzenlenmiştir. 286/1. madde de Bölge Adliye Mahkemesinin ceza dairelerinin bozma dışında kalan kararlarının temyiz edilebileceği belirtilmiş aynı maddenin 2. fıkrasında da temyiz edilemeyecek Bölge Adliye Mahkemesi kararları tek tek sayılmıştır. Bu düzenlemeden de anlaşılacağı üzere temyiz kanun yoluna başvurmak kuraldır. Temyiz edilemeyecek hükümlerde sınırlayıcı bir şekilde gösterilmiştir.
Kanun temyiz edilebilirlik bakımından her bir hüküm yönünden ceza miktarının artırılması kriterini esas almıştır. Bölge adliye mahkemesi ilk derece mahkemesinden daha fazla ceza tayin etmediği takdirde, hüküm aleyhine temyiz kanun yoluna başvurulamayacaktır.
Bir örnek vermek gerekirse; İlk derece mahkemesince sanık tarafından işlendiği iddia edilen eylemlerin ayrı suç oluşturduğu kabul edilerek iki ayrı hüküm kurulmuş iken istinaf üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan inceleme sonucu eylemlerin TCK.nın 43. maddesi kapsamında zincirleme şekilde işlenmiş tek suç olduğu kabul edilerek TCK.nın 43. maddesi uyarınca ceza artırımı yapıldığında gerek hüküm gerekse ceza miktarı değişmiş olmaktadır.
Nitekim Bölge Adliye Mahkemesince inceleme konusu olayda ilk derece mahkemesince kurulan hükümler kaldırılarak iki eylemin birbirinin zincirlemesi olduğu kabul edilip tek hüküm kurulmuş ve tek olan hükümde TCK.nın 43/1. maddesi gereğince ceza miktarı artırılmıştır. Ancak İstinaf aşamasında bu suçların birbirinin zincirlemesi kabul edilerek tek hüküm kurulması ve ceza miktarının tek hüküm üzerinden artırılması sonucunda sanık aleyhine durum ortaya çıkabilecektir. Şöyleki; ilk derecede kurulan hükümlerin her biri ayrı ayrı hüküm olduğunda ceza miktarları az olduğu için hükmün açıklanmasının geri bırakılması, erteleme, paraya çevirme ve buna bağlı olarak tedbirlere çevirme hükümleri uygulanabilir iken zincirleme suç olarak kabul edilip tek hüküm verildiğinde TCK.nın 43. maddesi uyarınca ceza miktarı artacağı için verilen yeni ceza miktarı hükmün açıklanmasının geri bırakılması (HAGB) erteleme, paraya çevirme gibi düzenlemelerin kapsamı dışına çıkabileceği gibi ceza infaz zamanaşımında da sanık aleyhine durumların ortaya çıkması söz konusu olabilecektir. Yani sanığa ayrı ayrı hükümle verilen cezalar kişiselleştirme tedbirlere çevirme ve infazda sanık lehine sonuçlar doğurabilecekken verilen tek hükümde 43 maddesinin uygulaması sonucu ortaya çıkacak sonuç ceza sanık lehine olan bu düzenlemelerin uygulanmasına engel oluşturabilecektir. Bu nedenle tek hükümde verilen cezanın iki hükümde verilen toplam cezadan az olduğu ve ceza artırımı olmadığı yönündeki kabulün sanığın aleyhine bir durum ortaya çıkarabileceği görülmektedir. CMK. 286. maddesindeki bu düzenlemenin ve cezanın artırılmasının temyize tabi tutulmasının gayesinin sanığın aleyhine ortaya çıkabilecek bu gibi durumların bertaraf edilmesi olduğunu da dikkate almak gerekir.
./..
S/3
Açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesinin verdiği hükümlere, esas eylemlerinin birbirlerinin zincirlemesi olduğu gerekçesi ile hükümlerin kaldırılıp tek hüküm verilmesi ve ceza miktarının artırılması halinde verilen sonuç ceza miktarının ilk derece mahkemesinin iki ayrı hüküm şeklinde verdiği toplam ceza miktarından az olduğu halde bile bu tek hükmünde, temyize tabi olduğunun kabul edilmesinin kanuna ve hukuka daha uygun olacağı düşüncesiyle sayın çoğunluğun aksi yöndeki kararına katılmadığımı saygılarımla arz ederim. 05.04.2022
…
Muhalif Üye
KARŞI OY GEREKÇESİ
CMK.nın 286. maddesi temyiz edilebilir ve edilemeyecek kararları belirlerken sanık hakkında verilen her bir müstakil cezalar esas alınarak belirleme yapmıştır.
Sanık hakkında ilk derece mahkemesinin vermiş olduğu müstakil ceza TCK.nın 43. maddesinin tatbiki suretiyle istinaf mahkemesince artırılmıştır. Bu kararın 286/2-b maddesi gereğince temyize tabi olduğu açıktır.
Bu nedenle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.05.04.2022
…
Muhalif Üye