YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/4649
KARAR NO : 2021/20126
KARAR TARİHİ : 02.11.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın, sübuta, tanık beyanlarına itibar edilemeyeceğine, kendisine iftirada bulunulduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Olay tarihinde sanığın, boşandığı eşi olan katılan …’in ailesiyle yaşadığı evinin önüne aracı ile gittiği, işten dönen katılanın eve doğru yürümekte olduğunu görünce araçtan inerek katılanın önünü kesip “sen bu saatte nereden geliyorsun, o…, anasını s…. kızı, seni hiçbir yerde çalıştırmayacağım, hiçbir yerde barındırmayacağım, sana …’yi terk ettireceğim, seni öldüreceğim” dediği, katılanın sanığı itekleyerek yoluna devam etmek istemesi üzerine katılanın omuzlarından tutarak aracına bindirmeye çalıştığı, katılanı darp ettiği, katılanın direnmesi ve olay yerine katılanın annesinin gelmesi üzerine sanığın kaçtığı kabul olunan olayda sanığın eyleminin kül halinde 5237 sayılı TCK’nın 109/2, 35. maddelerinde yer alan cebir, tehdit uygulamak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu, tehditin suçun unsuru olduğu ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği, 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK’nın 109/2, 35. maddeleri gereğince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde eylemin bölünerek ayrı ayrı hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.11.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.