YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3484
KARAR NO : 2021/17123
KARAR TARİHİ : 30.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, silahlı tehdit
HÜKÜM : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay tarihinde, sanığın, mağdure … … ile konuşmak için evinin önünde beklediği, mağdurun eve gelmesi üzerine, diğer mağdur … … ile beraber sanığın aracına bindikleri, 300-400 metre kadar gittikten sonra sanığın arabayı durdurup mağdur … …’in arabadan inmesini istediği, …’in inmeyeceğini söylemesi üzerine sanığın bu kez aracın torpido gözünden çıkardığı bir tabancayı mağdure …’nın kafasına dayayarak “ya inersin, yada kafasına sıkarım” diyerek tehdit ettiği, mağdure …’ın korktuğu için araçtan inmek zorunda kaldığı, sanığın araçla devam ederek mağdure … …’yu yeni bir sevgili edinmekle suçlayıp tokat attığı, araçtan inmeye çalışan mağdurenin saçlarından tutup araçtan inmesine engel olduğu ancak aracı durdurmak zorunda kaldığı, olayı görenlerin polisi araması sonucu sanığın yakalandığı, dosya kapsamında yer alan adli rapordan mağdure … …’nun olaydaki anlatımı ile örtüşür şekilde basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın kullandığı silaha yönelik aldırılan kriminal inceleme raporunda, silahın kurusıkı tabanca olmasıyla birlikte ateşli silah görünümlü iğfal kabiliyeti olan bir silah olduğunun belirtildiği anlaşılması karşısında, sanığın, mağdure … …’ya yönelik silahla gerçekleştirmiş olduğu eylemi nedeniyle TCK’nin 109/2, 109/3-a maddeleri uyarınca cezalandırılması; mağdure … …’ya yönelik silahla tehdit eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun tehdit unsuru olduğu bu nedenle silahla tehdit eylemini yalnız mağdure Tuğçe …’e yönelik gerçekleştirdiği dikkate alınarak, TCK’nin 106/2-a maddesi uyarınca da cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle, sanığın atılı suçlardan beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.06.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.