YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/28079
KARAR NO : 2020/13454
KARAR TARİHİ : 16.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması, bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Ceza Adalet Sistemimizde uzlaştırma kurumunu düzenleyen CMK’nın 253. ve 254. maddeleri 24.11.2016 tarih 6763 sayılı Kanunla ve son olarak 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunla önemli değişikliklere uğramıştır. 2 Aralık 2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla, 253. maddenin başlığı “uzlaştırma” olarak değiştirilmiş; uzlaştırma kapsamındaki suçlara bazı suçlar da ilave edilmiş; mağdurun veya suçtan zarar görenin gerçek veya özel hukuk tüzel kişisi olması şartıyla, suça sürüklenen çocuklar yönünden ayrıca, üst sınırı üç yılı geçmeyen hapis veya adli para cezasını gerektiren suçlar da uzlaştırma kapsamına dahil edilmiştir. Öte yandan, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlarda uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğine ilişkin sınırlama kaldırılmıştır.. Aynı Kanunla, kovuşturma evresinde uzlaştırma usulüne ilişkin olarak da CMK’nın 254/1. maddesinde değişiklik yapılarak, kovuşturma evresinde uzlaştırma işlemlerinin gerçekleştirilmesinin davayı görmekte olan mahkeme tarafından yerine getirilmeyerek; kovuşturma dosyasının, uzlaştırma işlemlerinin 253. maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi usulü benimsenmiştir. 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle de CMK’nın 253/3. maddesine “birlikte” ibaresinden sonra gelmek üzere “aynı mağdura karşı” ibaresi eklenmiştir. Böylelikle uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte “yalnızca aynı mağdura karşı işlenmiş olması durumu” uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olarak kabul edilerek, uzlaştırma kurumunun uygulama alanı genişletilmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kapsamında denetim süresi içinde sanığın kasten bir suç işlediği ve bu sebeple CMK’nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanması gerektiğine dair ihbara gerekçe olarak gösterilen TCK’nın 144. maddesinde düzenlenen bir hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla hırsızlık suçunun belirtilen yeni düzenlemelere göre uzlaştırma kapsamına alınması sebebiyle TCK’nın 2. ve 7. maddeleri gözetilerek bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) CMK.nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, CMK.nın 34 ve 230 maddeleri ve Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 Esas ve 2014/502 sayılı Kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.06.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.