Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2019/17098 E. 2020/10287 K. 24.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/17098
KARAR NO : 2020/10287
KARAR TARİHİ : 24.02.2020

Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 154/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 80,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, kısa süreli hapis cezasının aynı Kanun’un 50/1-b maddesi uyarınca kamunun uğradığı zararın suçtan önceki hale getirme suretiyle tamamen giderilmesi tedbirine çevrilmesine dair Sulakyurt Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2017 tarihli ve 2016/55 esas, 2017/16 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanık … ile dosyanın diğer sanıkları olan …, … ve …’ın öteden beri köylünün ortak yararlanmasına terk edilmiş olan tescilsiz köy yoluna tecavüz ettiklerinden bahisle haklarında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetlerine karar verildiği, verilen karara yönelik sanıklar …, … ve … tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 08/11/2018 tarihli ve 2017/1373 esas, 2018/1435 sayılı ilamı ile Sulakyurt Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2017 tarihli kararının kaldırılarak yeniden hüküm kurulmak sureti ile beraatlerine karar verildiğinin anlaşılması karşısında,
Sanığın kullanımında bulunan yerin tapu kaydına göre 3984 nolu taşınmazın hazine adına kayıtlı tarla vasıflı bir yer olduğu, tarla vasıflı hazineye ait taşınmaza tecavüz durumunda 5237 sayılı Kanun’un 154/2. maddesinde sayılan hallerin gerçekleşmemesi nedeniyle eylemin suç oluşturmayacağı, köy yoluna tecavüz durumunun da bulunmadığı, bu nedenle sanığın üzerine atılı eylemin suç oluşturmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 05.07.2019 gün ve 7851 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2019 gün ve KYB/2019/73381 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; hükümlünün tapulama harici olan, devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yeri tarla yapmak ve ağaç dikmek suretiyle kullanması şeklinde gerçekleşen eyleminde atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Sulakyurt Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.02.2017 tarih ve 2016/55 Esas, 2017/16 sayılı Kararının 5271 sayılı Kararının CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle sanığın CMK.nın 223/2-a maddesi uyarınca BERAATİNE, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığı’na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.