Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2018/6392 E. 2018/12951 K. 20.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6392
KARAR NO : 2018/12951
KARAR TARİHİ : 20.11.2018

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından sanık … hakkında 14.12.2012 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanması sonucu verilen kararın Dairemizce bozulması üzerine 6136 sayılı Yasanın 13/1., 5237 sayılı TCK.nun 86/2. maddeleri ve fıkraları uyarınca mahkumiyetine dair; ULUKIŞLA Asliye Ceza Mahkemesinin 06.03.2017 gün ve 2017/43 esas, 2017/110 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelmesinde;
Karar tarihinde yürürlükte olan 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hükmolunan adli para cezası miktarına göre hükmün kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın, temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve taktirine göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ceza Genel Kurulu’nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 esas, 2016/42 karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilen Ulukışla Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2007 tarihli kararı ile hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle CMUK.nun 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükme sonuç cezanın belirlendiği bölümden sonra gelmek üzere “1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın cezasının 6.000,00 TL ve 375.00 TL adli para cezaları üzerinden infazı ile adli para cezasının 20 ay eşit taksitle tahsiline” ibaresinin eklenmesi ve hükümden TCK 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin A-4 numaralı bendin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.