Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2018/10840 E. 2018/13819 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/10840
KARAR NO : 2018/13819
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : – Suça sürüklenen çocuklar … ve … haklarında nitelikli mala zarar verme suçundan beraat, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet,
– Suça sürüklenen çocuk … hakkında üzerine atılı suçlardan ayrı ayrı beraat,

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Suça sürükenen çocuklar … ve … haklarında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre katılan vekilinin cezaların alt sınırdan verildiğine, suça sürüklenen çocuk …’nın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Suça sürüklenen çocuk … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik incelemede;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan vekilinin, suçun sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- Suça sürükenen çocuklar …, … ve … hakkında mala zarar suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle, 5237 sayılı TCK’nun 152. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu kanun değişikliğine göre, 5237 sayılı Kanun’un 152. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “altı” ibaresinin “dört” şeklinde değiştirildiği, 5237 sayılı TCK’nun 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine göre, 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK’nun 152/1…a, son maddesinin suça sürüklenen çocuklar açısından daha lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihi itibariyle 12 yaşını doldurup 15 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuk …’ya yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1…e, 66/2 maddelerinde belirlenen 4 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin suç tarihinden iddianame tarihine kadar gerçekleştiği,
Suç tarihi itibariyle 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuklar … ve …’ya yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1…e, 66/2. maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımı süresinin suç tarihinden iddianame tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine,yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 66/1…d, 66/2,67/4 ve CMUK.nun 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.