YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/10089
KARAR NO : 2019/6759
KARAR TARİHİ : 14.05.2019

İhbarname No : KYB – 2018/76912

Mala zarar verme suçundan sanık …’in, 52367 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.09.2017 tarihli ve 2016/145 esas, 2017/418 sayılı kararını kapsayan dosyası incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık …’in mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği iddia olunan bina içerisinde muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlâl suçlarının istinaf edilmesi üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 09.01.2018 tarihli ve 2018/143 esas, 2018/45 sayılı kararı ile sanığın atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kesin ve inandırıcı delil olmadığından bahisle beraatine karar verildiği görülmekle, İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesince beraate konu suçların yanında sanığın ayrıca mala zarar verme suçundan da mahkumiyetine karar verildiği ve kararın bu yönden kesin nitelikli olması nedeniyle istinafa konu edilemediği anlaşılmış ise de, mala zarar verme suçunun beraat kararı verilen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl suçlarıyla bağlantılı olduğu ve her üç suçun birlikte işlendiğinin iddia edildiği, sanığın mala zarar verme suçunu işlediğine dair de mahkumiyete yönelik kesin delil elde edilemediği gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 14.09.2018 gün ve 5000 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.09.2018 gün ve KYB/2018-76912 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlü hakkında nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, hükümlünün nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümleri istinaf etmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi’nin 09.01.2018 gün ve 2018/143-45 esas-karar sayılı ilamı ile, nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının
hükümlü tarafından işlendiği sabit olmadığından bahisle yerel mahkemece verilen mahkumiyet kararları kaldırılarak beraatine karar verildiği ve kararın temyiz edilmeden kesinleştiği, tüm dosya kapsamına göre de; yüklenen mala zarar verme suçunun hükümlü tarafından işlendiğinin sabit olmadığının anlaşılması karşısında; hükümlünün mala zarar verme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı Adalet Bakanlığı’nın kanun yararın bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.09.2017 gün ve 2016/145-2017/418 esas-karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin hükümlü tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle hükümlünün mala zarar verme suçundan CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.