Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2017/7529 E. 2018/947 K. 01.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7529
KARAR NO : 2018/947
KARAR TARİHİ : 01.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit ve iftira
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- İftira suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak;
İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, dosyada mevcut Aydın Cumhuriyet Başsavcılığı 2015/20061 soruşturma nolu 29.12.2015 tarihli kovuşturmaya yer olmadığı kararında katılanın emlak alım satım işi yaptığının tespit edildiği fakat eylemin 657 sayılı DMK 125.maddesi kapsamında disiplin cezası gerektiren fiillerden olduğunun tespit edilmiş olduğu gözetilerek, sanığın eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp, Anayasanın 74. maddesi ile garanti altına alınan “anayasal dilekçe…şikayet hakkını kullanma” niteliğinde bulunması karşısında, unsurları oluşmayan iftira suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak;
Sanığın üzerine atılı iftira suçu ile tehdit suçunun birlikte işlenmediği gözetilerek yapılan incelemede;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve
maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK.nun 106/1.1. cümle maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tehdit suçu yönünden sair yönleri incelenmeksizin, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.