Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2017/24559 E. 2019/9687 K. 08.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/24559
KARAR NO : 2019/9687
KARAR TARİHİ : 08.07.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar …, …, … ve suça sürüklenen … … hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık … ve suça sürüklenen … …’nin 14.12.2013 günü işledikleri eylemden sonra aynı gün yakalandıklarının anlaşılması karşısında; fiili kesintinin gerçekleşmiş olması nedeniyle bu tarihten sonra gerçekleştirdikleri, birleşen eylemlerinin ayrı bir suç oluşturduğu nazara alınıp parada sahtecilik suçundan iki kez cezalandırılmaları ile tekerrüre esas sabıkası olan sanık … hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve suç tarihinden sonra suça sürüklenen … …’in doğum tarihinin 08.03.1995 olarak düzeltilmiş olması karşısında 18 yaşından büyük olan sanık hakkında verilen cezada TCK.nın 31/3. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre; suça sürüklenen … … müdafii ile sanık …’ın suçun sabit olmadığına, Ayla’nın suç kastı olmadığına, … müdafinin ise suçun sabit olmadığına, teşdite ve lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın Cumhuriyet Savcılığında vermiş olduğu 25.12.2013 tarihli ifadesinde “İstanbul’a gitmeden önceden başlayarak sürekli elimdeki tüm bilgileri emniyet mensupları ile paylaşıyordum. Bu konu ile ilgili ben emniyetten … olarak bildiğim şahıs ile muhatap oluyordum. Gitmeden kendilerine bir extazi işi olduğunu, …’ın beni davet ettiğini söyledim. Onların bilgisi dahilinde gittim ve dönerken yanımızda sahte para olduğunu yine ben an be an ihbar ettim.” şeklindeki anlatımı ve bunu doğrulayan polis memurlarının 18.03.2014 tarihli celsedeki beyanları da gözetildiğinde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 201. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.