YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/21626
KARAR NO : 2020/10291
KARAR TARİHİ : 24.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanığın aşamalarda; iftira kastı olmadığını, kaza olayını başkalarından duyduğunu savunması karşısında sanığın tanık olarak gösterdiği … ve …’ün dinlenmeleri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırmayla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Dosya kapsamına göre suçu aynı kasıtla ve tek eylemle birden çok mağdura yönelik işlemiş olduğu anlaşılan sanık hakkında cezanın TCK.nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın hakkında kovuşturma başlamadan önce iftirasından dönmesi nedeniyle tayin olunan cezadan TCK.nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinde kısa süreli hapis cezasının ”suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre” adli para cezası ve seçenek yaptırımlara çevrilebileceği hükmünün düzenlenmiş olması karşısında; bu hususlar irdelenip sanık hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümleri uygulandığından CMK.nın 231/7. maddesi dikkate alınarak” şeklinde yasal olmayan gerekçeyle 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- İddianamede TCK.nın 58. maddesinin uygulanması istenmemiş olmasına rağmen, CMK.nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden ya da adli sicil kaydı sanığa okunmadan, TCK.nın 58 maddesinin uygulanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
5- Tekerrüre esas alınan ve adli sicil kaydında yer alan ilamının elektrik enerjisi hırsızlığı suçuna ilişkin olması ve 5237 sayılı TCK.nın 142/1-f maddesinde düzenlenen suçun, 05.07.2012 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın 82. maddesi uyarınca yürürlükten kaldırılıp TCK.nın 163/3. maddesinde yeniden düzenlenmesi karşısında, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.