YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1841
KARAR NO : 2018/15245
KARAR TARİHİ : 25.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zaraar verme, hakaret, kasten yaralama ve tehdit
HÜKÜM : Beraat, düşme
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık … hakkında katılan …’ya karşı hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçundan, sanık … hakkında katılan …’ya karşı hakaret ve tehdit suçundan verilen beraat hükümlerinin incelenmesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle sanıklar hakkında verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılan …’nın, sanıkların suçlarının sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Katılan …’nın temyizinin kapsamına göre sanık … hakkında kendisine karşı hakaret suçundan verilen düşme hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla bu hükümle sınırlı yapılan incelemede;
Katılan …’nın aşamalarda sanık …’ın kendisine hakaretinden bahsetmeyip, sanık …’ın hakaret ettiğini beyan etmesi karşısında, her iki sanık açısından şikayetten vazgeçme olarak değerlendirilemeyeceği, subut bulan ve uzlaşma kapsamında bulunan hakaret suçunu, suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamına girmeyen tehdit suçuyla birlikte işlemesi nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253/3. maddesinde yer alan “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü uyarınca teklif tarihi itibariyle sanık ve katılana yapılan uzlaşma teklifinin hukuken geçerli olmadığı, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinde değişiklik yapıldığı ve uzlaştırmanın 5237 sayılı Kanun’un 106/1. cümle maddesinde yer alan tehdit suçu yönünden de uygulanabilir hale gelmesi nedeniyle sanığın üzerine atılı hakaret suçu açısından uzlaşma işlemlerinin yaptırılarak sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan …’nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.