Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2017/11983 E. 2019/4329 K. 26.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/11983
KARAR NO : 2019/4329
KARAR TARİHİ : 26.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç tarihinde yürürlükte olan ve 31.03.2007 tarih ve 26479 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 5607 sayılı Kanunun 25. maddesi ile yürürlükten kaldırılan 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na göre el konulan akaryakıtın, 5607 sayılı Kanun’un geçici 6. maddesinin 3. bendindeki “Bu maddenin yayımı tarihinden önce kaçak akaryakıt ile birinci ve ikinci fıkralar kapsamı dışındaki kaçak şüphesiyle el konulan eşya hakkında, bu maddenin yayımı tarihinden itibaren üç ay içinde gerekli tespitler yaptırılarak soruşturma aşamasında hâkim, kovuşturma aşamasında mahkeme tarafından tasfiye kararı verilir. Bu süreler içinde karar verilmemesi halinde eşya derhal tasfiye edilir.” hükmü ve aynı Kanunun geçici 3. maddesindeki “Eşyanın miktar bakımından fazla olması veya saklanması özel tesis ve tertibatı gerektirmesi hallerinde eşya özelliklerine göre doğrudan ilgili idarelere, bunun mümkün olmaması halinde İçişleri Bakanlığı, Gümrük Müsteşarlığı ile Maliye Bakanlığı Tasfiye İşleri Döner Sermaye İşletmeleri Genel Müdürlüğünce belirlenecek usul ve esaslara göre mahallin en büyük mülki amirinin uygun göreceği bir yere konulur.” hükümleri karşısında, somut olayda; 26.02.2003 tarihinde el konularak sanığa yediemin olarak teslim edilen akaryakıtın kanunun amir hükümlerine rağmen ilgili kanunda belirtilen kurumlar yerine sanığa teslim edilmesi ve sanıktan, öngörülen üç aylık süre geçtikten sonra, 11.02.2013 tarihinde tesliminin istenmesi nedeniyle zamanında da tasfiye edilmemiş olduğu anlaşılmakla; sanığa suça konu eşyayı bedelsiz olarak bu kadar uzun süre saklama yükümlülüğü yüklenemeyeceğinden unsurları oluşmayan atılı suçtan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.