Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2015/9461 E. 2015/21067 K. 07.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9461
KARAR NO : 2015/21067
KARAR TARİHİ : 07.09.2015

Tebliğname No : 8 – 2014/213784

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçlarından sanık F.. Ş.. hakkında 29.07.2010 tarihli verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükümlerin açıklanmasına ve 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCK.nun 170/1-c madde ve fıkrası uyarınca hükümlülüğüne dair; (SUNGURLU) Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.15.2014 gün ve 2014/38 esas, 2014/130 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Kavga sırasında karşı tarafı korkutmak için havaya ateş eden sanığın eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; emanette kayıtlı suça konu silahın akıbeti hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.

Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, ertelemeye yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunurken sanığın, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerek- tiğinin gözetilmemesi,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu

hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulun- maktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle hü- kümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 07.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.