YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9345
KARAR NO : 2015/18565
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
Hükümlü …’in, Asliye Ceza Mahkemesinin 15.11.2012 tarihli ve 2011/427 esas, 2012/433 sayılı kararıyla verilen 1 yıl hapis cezasının infazı sırasında, Cumhuriyet Başsavcılığının 08.03.2013 tarihli ve 2013/7-577 ilamat, 2013/22 sayılı kararıyla 2.000,00 Türk lirası teminat yatırması şartıyla infazın ertelenmesine karar verilmesini müteakip, aynı Cumhuriyet Başsavcılığının 17.04.2014 tarihli ve 2013/7-577 sayılı yazısıyla yapılan adı geçenin erteleme süresinin bitiminde teslim olmaması sebebiyle yatırdığı teminatın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 115/2. maddesi uyarınca hâzineye gelir yazılmasına karar verilmesi talebiyle ilgili karar verilmesine yer olmadığına dair Asliye Ceza Mahkemesinin 30.04.2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile hükümlünün yatırmış olduğu teminat parası hakkında bir karar verilmek üzere dosyanın anılan mahkemeye iadesine ilişkin Ağır Ceza Mahkemesinin 27.05.2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak
Asliye Ceza Mahkemesinin 30.04.2014 tarihli ve 2014/66 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itiraz üzerine Ağır Ceza Mahkemesinin 27.05.2014 tarihli ve 2014/366 değişik iş sayılı kararıyla verilen kararın kesin olduğu değerlendirilerek Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine hükümlü …’in yatırmış olduğu 2.000,00 Türk lirası teminat parasının 5271 sayılı Kanun’un 115/2. maddesi uyarınca devlet hâzinesine gelir olarak kaydına ilişkin Ağır Ceza Mahkemesinin 07.07.2014 tarihli ve 2014/430 değişik iş sayılı kararının hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 07.09.1976 tarihli ve 7165-7402 sayılı ilâmında zımnen kabul edildiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 04.04.1972 tarihli. 2837-2839 sayılı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 26.09.2012 tarihli, 2011/881 esas, 2012/ 16007 sayılı ilâmlarında da belirtildiği üzere, teminatın hâzineye gelir yazılmasına karar verecek merciiin, infazı yapılan kararı veren mahkeme olması karşısında, itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21.11.2014 gün ve 70144 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün ve… sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5275 sayılı Yasanın 17. maddesinde, hükümlünün istemi üzerine infazın ertelenmesi düzenlenmiş olup, bu madde uyarınca, kesinleşmiş bir ilamın infazı maddede belirtilen şartların varlığı halinde belirtilen sürelerde ertelenebilecektir. 17. maddenin 5. fıkrasında, infazın ertelenmesinin güvence gösterilmesine veya diğer bir şarta bağlanabileceği belirtilmiştir. Bu güvence hükümlünün erteleme süresinin sonunda teslim olmasını sağlamak amacına yöneliktir. 5275 sayılı Yasada ve Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzük’te hükümlünün erteleme süresi sonunda, cezanın infazı için teslim olması veya olmaması halinde, alınan güvencenin akıbeti hakkında hangi merciinin karar vereceğine ilişkin bir düzenleme olmadığı gibi herhangi bir kanun ile bir mahkemeye de bu hususta bir görev verilmediği anlaşılmaktadır. 5271 sayılı Yasanın 113. ve devam maddelerinde düzenlenen “Güvence” nin ise 5275 sayılı Yasanın 17. maddesinde söz edilen güvence olmadığı, kanuni düzenlemeden anlaşılmaktadır. Bu durumda infazı yapılan mahkeme veya başka bir mahkemenin 5275 sayılı Yasanın 17. maddesinde düzenlenen güvencenin akıbeti hakkında bir karar verme yetki ve görevi bulunmadığından, güvencenin akıbeti hakkında infazı erteleyip güvence takdir eden Cumhuriyet Başsavcılığınca bir karar verilmesi gerektiği gözetilerek itirazın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın kabulüne karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Ağır Ceza Mahkemesinin 27.05.2014 gün, 2014/366 değişik iş sayılı kararının CMK.nun 309. maddesi gereğince (BOZULMASINA), müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.