Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2015/8479 E. 2015/23771 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8479
KARAR NO : 2015/23771
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/171312

MAHKEMESİ : Ankara (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2011
NUMARASI : 2010/2460 (E) ve 2011/676 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- CMK.nun 191/3-b ve 147. madde ve fıkraları hükümleri gereğince sanığın kimlik tespiti yapılıp, hakları hatırlatılarak ve iddianame okunarak sorgusunun yapılması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması,

II- Şikayetçi dinlenip iddiaları açıklattırılarak, olaya ilişkin varsa tanıklarının dinlenmesi, şikayetçi ve sanığın birlikte yaşadıkları evdeki eşya ve altınların kime ait olduğu, satılıp satılmadıkları, suça konu kart tespit edilip karttan hangi tarihlerde, kim tarafından çekimler yapıldığı, şikayet dilekçesinde şikayetçinin sanığa vekalet verdiğini belirtmesi karşısında, sanık adına düzenlenmiş şikayetçi tarafından verilen bir vekaletname olup olmadığı, varsa vekaletnamedeki yetkilerin nelerden ibaret olduğu hususları tespit edilerek suçun sübutu halinde, güveni kötüye kullanma yanında şikayetçiye ait bankamatik kartından şikayetçinin rızası dışında nakit çekim veya alışveriş yapılması eyleminin de ayrıca TCK.nun 245/1. maddesinden düzenlenmiş olan başkasına ait banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunu oluşturacağı gözetilerek tüm delillerin birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırmayla yazılı şekilde güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,

III- Kabul ve uygulamaya göre de;

1- Temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,

2- Sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebinin TCK.nun 50. maddesindeki paraya çevirme ve 5237 sayılı TCK.nun 52/4. madde ve fıkrasındaki mehil verilme ve taksitlendirme hükmünün uygulanmasını da kapsadığı halde, bu hususlarda bir karar verilmemesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakları saklı tutularak (BOZULMASINA), 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.