YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5150
KARAR NO : 2015/23697
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No : 8 – 2014/123405
MAHKEMESİ : Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2013
NUMARASI : 2012/229 (E) ve 2013/902 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre Cumhuriyet Savcısının diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
1- Temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
2- Sanığın, şikayetçinin …bank’a ait banka kartından 300 TL para çektiğinin iddia edildiği, şikayetçinin de kovuşturma aşamasında sanığın, maaş kartından çektiği parayı kredi kartına yatırmadığı gibi ayrıca kredi kartından da para çektiğini ifade ettiği ve …bank’a ait banka kartı’nın harcama detaylarının dosyasında bulunmadığının anlaşılması karşısında, şikayetçinin, …bank’a ait banka kartına ilişkin 09.05.2011, …. Bankası’na ait suça konu kredi kartına ilişkin ise 10.05.2011 tarihlerini kapsayan harcama detaylarının işlem saatlerini de gösterir şekilde dosyasına getirtilip, sanığın suça konu işlemleri kısa aralıklarla mı yoksa değişik zamanlarda mı yaptığı hususu kesin olarak belirlendikten sonra sonucuna göre sanık hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kovuşturma başladıktan sonra ve fakat hüküm verilmezden önce zararı giderdiği anlaşılan sanığın cezasından TCK.nun 168/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden 2/3 oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
4- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK.nun 53/1-a, b, d, e madde ve fıkralarında yazılan hak yoksunlukları ile birlikte TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, kendi altsoyu dışında kalan şahıslarla ilgili 1. fıkranın (c) bendinde yazılı velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
5- Ceza Genel Kurulu’nun 01.06.2010 gün ve 96/134 sayılı kararında da belirtildiği üzere koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi (mahkumiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşulların varlığı halinde mahkemece diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce de- ğerlendirilerek uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde öncelikle uygulanacak, koşulların bulunmadığı veya uygulanmaması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde ise, cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin diğer hükümler değerlendirilecektir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı mahkumiyet hükmü niteliğinde olmadığından adli sicil kaydında engel sabıkası bulunmayan ve şikayetçinin zararını kovuşturma aşamasında karşılayan sanık hakkında, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda değerlendirme yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.