YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4667
KARAR NO : 2015/14876
KARAR TARİHİ : 23.03.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Dairemizin 19.01.2015 gün 2015/12 esas, 2015/1183 karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.02.2015 gün 2014/239571 sayılı itiraznamesi ile dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;

Gereği görüşülüp düşünüldü:

… Asliye Ceza Mahkemesinin 01.02.2010 gün, 2009/629 esas 2010/22 karar nolu kararı ile hükümlü …’nun 5237 sayılı TCK.nun 204/1, 43, 62/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, mahkemece, hükmedilen cezanın iki yıldan fazla hapis cezası olması nedeniyle yasal olanak bulunmadığından TCK.nun 51/1. maddesi gereğince ertelenmediği belirtilmiş, hükümlünün adli sicil kaydı incelendiğinde, suç tarihi itibariyle ertelemeye engel sabıkasının bulunmadığı anlaşılmıştır.
Hükümlünün mahkumiyetine konu bu karara ilişkin olarak, … Bakanlığının Kanun Yararına Bozma istemine dayalı olarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname üzerine, olayda TCK.nun 43. maddesinin uygulanma yeri bulunmadığı halde, hükümlü hakkında TCK.nun 204/1 maddesi uyarınca hükmedilen cezanın TCK.nun 43. maddesi uyarınca artırım yapılması nedeniyle, karar dairemizin 19.01.2015 gün 2015/12 esas, 2015/1183 karar sayılı kararı ile kanun yararına bozulmuş ve bozma nedenine göre, hükmedilecek ceza miktarı itibariyle kişiselleştirme
nedenlerinin uygulanması ihtimaline binaen gereğinin mahallinde yapılmak üzere, dosyanın … Bakanlığına gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmiştir.
Hükümlü hakkında TCK.nun 204/1 maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına hükmedilmiş olması nedeniyle, kanun yararına bozma üzerine hükmedilecek cezanın 2 yıl hapis cezasının altına düşecek olması gözetildiğinde, hükümlü hakkında TCK.nun 51. maddesinin uygulanma ihtimali gündeme gelecektir. Daha önce, ceza miktarı nedeniyle, hükümlü hakkında TCK.nun 51. maddesinin uygulanmadığı dikkate alındığında, meydana gelen bu yeni durum karşısında, TCK.nun 51. maddesinde belirtilen diğer şartlar yönünden mahkemece yeni bir değerlendirme yapılması gerekmektedir.
TCK.nun 51. maddesinin uygulanabilmesi için gereken şartlardan bir tanesi de, failin, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dola- yısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşmasıdır. Bu koşulun, gerçekleşip gerçekleşmediğinin değerlendirilmesi, dosya üzerinden inceleme yapan Yüksek Mahkemeye ait olmayıp, faili yargılama aşamasında gözlemleyen mahkemeye aittir.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanıp uygu- lanmayacağıyla ilgili herhangi bir karar verilmemiş olması durumu, yerel mahkemece verilen mahkûmiyet hükmünün, davanın esasını çözmeyen yönüne ilişkin olup 5271 sayılı CYY’nın 309/4-b maddesi kapsamında kaldığını belirten, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.09.2009 gün 2009/130 esas, 2009/213 karar sayılı kararı da göz önüne alın- dığında, kanun yararına bozma nedenine göre hükmedilecek ceza miktarı itibariyle kişiselleştirme nedenlerinin uygulanması ihtimaline binaen gereğinin mahallinde yapıl- mak üzere dosyanın iadesinde bir isabetsizlik görülmediğinden,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.02.2015 gün 2014/239571 sayılı itiraz istemi bu hususta yerinde görülmemiş olduğundan itirazın reddi ile 5271 sayılı CMK.nun 308/2. fıkrası uyarınca Dairemizin 19.01.2015 gün 2015/12 esas, 2015/1183 karar sayılı kararı ile ilgili itirazın incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, 23.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.